9 juli 2011

Alweer een vlotte reisdag. De enige file was bij het binnenvaren van de haven van Dover. Daar was het spitsuur. 's Avonds hebben we met John en Loll (onze vrienden uit Hull) gegeten in Beverley. Heerlijk! Zij hadden voor ons een internet dongel meegenomen, dus vandaar dat ik dit nu kan bloggen.

Nog steeds hebben we geen foto's gemaakt, dus ook vandaag alleen een kaartje.

8 juli 2011

De reis van huis naar Duinkerke verliep prima. Geen enkel oponthoud, ondanks (of misschien dankzij) de waarschuwingen voor zeer druk verkeer.

Zaterdag 21 augustus: van Duinkerke naar huis

Eenmaal in Frankrijk konden we het niet laten eerst bij een boulanger in Duinkerke een vers stokbroodje te halen! Daarmee hebben langs de weg in het stadje Oostduinkerke in België ontbeten. Daarna weer de snelweg op. Bij de afrit voor het pretpark Plopsaland stond op de snelweg in beide richtingen al een file van zeker een kilometer. En aan de overkant zagen we op een binnenweg ook al een flinke file staan. ’s Morgens om 10.30 uur. Een leuk dagje uit met de kinderen begint met zeker een uur gezeur in de auto. Wanneer zijn we er nou eens? Wij vonden het niet erg dat we gewoon door konden rijden.


Nergens onderweg was het erg druk. Zelfs bij Antwerpen konden we gewoon doorrijden. We reden wel de goede kant op, want op de andere rijbaan stond het regelmatig stil. Na een vlotte tocht waren we tegen 14.45 uur thuis. De kilometerstand van deze vakantie stond toen op 5.400. Een heerlijke vakantie is eindelijk (veel te snel!) voorbij!

Vrijdag 20 augustus: van Sellindge naar Duinkerke

We moesten om uiterlijk 13.00 uur inchecken en konden dus nog een ochtend lang iets doen. We zijn dus naar Deal gereden, een kwartiertje van Dover aan de kust gelegen. Daar hebben we de camper direct aan zee geparkeerd. We hebben lekker een uurtje in de zon gezeten en ontbeten. Daarna nog een uurtje door het stadje gelopen en wat winkels bekeken.


Omdat je nooit weet hoe druk het in Dover is (’s morgens vroeg stonden er flinke files) waren we natuurlijk veel te vroeg in de haven. Nou ja, van een half uurtje wachten krijg je niets. We konden internetverbinding maken (blijkbaar is onze debit-card intussen opgewaardeerd). Daarom konden we een camping zoeken in Duinkerken. We gaan dus pas op zaterdag naar huis.

De overtocht was heel rustig en vlot. Eenmaal in Frankrijk waren we zo ongeveer als eersten van de boot af. In de eerste de beste bocht klonk er een vreselijk lawaai: we hadden vergeten een kastje goed af te sluiten. Welk kastje? Nou gewoon, het kastje waar de glazen in staan. Sorry, nee, dat moet zijn: stonden. Nu lagen ze in gruzelementen op de grond! Dus eerst maar geparkeerd en de ergste rommel verzameld. Anders vliegen de scherven in elke bocht van links naar rechts door de camper. Toch sterk, dat we in zes weken tijd alles heel gehouden hebben, en nu dit!

De camping is heel eenvoudig, met kleine plekken. Het sanitair is Frans: geen WC-papier en geen toiletbril. Voor een dagje is het prima. De camping ligt op een minuut van het strand en in een half uurtje loop je naar de boulevard. Toch een leuk plekje voor een strandweekend. Er is plaats genoeg en het is heel goedkoop!

Het weer vandaag: zomer! Zelfs in Dover was het 22 graden. De hele dag zon, nauwelijks bewolking, en de wind was niet te fris. In Frankrijk was het nog iets warmer. We hebben op de boulevard buiten onder parasols zitten eten. Dat hebben we in Schotland nooit kunnen doen. Een mooi vakantie-slot!

Donderdag 19 augustus: van Leek naar Sellindge

We kozen Sellindge als eindpunt van vandaag, omdat het dicht bij Dover ligt. Er is daar een Certificated Location (CL) van de club. We hebben gebeld en er is plek.


Het eerste deel van de reis ging nog over binnenwegen door het Peak district. Een prachtige weg. Dorpen die we willen onthouden zijn Waterhouses (een CL op loopafstand van het dorp) en Swinscoe, met prachtige vergezichten van tientallen kilometers naar alle kanten. Daarna de snelweg op. Daarover is weinig te vertellen. We hebbe wel iets,maar niet veel, vertraging gehad, vooral door werkzaamheden. Verder was het een rustige reis.

Het was nog niet zo eenvoudig de CL te vinden. We moesten er nog een keer voor bellen. Uiteindelijk kwam en mevrouw ons te hulp. Het bleek dat de CL bij een boerderij hoort die van haar hoogbejaarde ouders is, die niet alle zaakjes meer op orde hebben. Er is bijvoorbeeld een enorm wagenpark met stoommachines, locomotieven, caravans en noem maar op. Wij dachten eerst dat we bij en autosloop terecht ware gekomen. De camping bestaat uit een veld met schapen. Er staat nog één caravan, dat is alles. Er zijn geen voorzieningen, geen stroom of water, niets. Het kost ook maar 3,50 pond.

Het weer was vandaag van alles wat: af en toe een beetje regen, maar nier echt veel. We hebben vanmiddag hier nog een tijdje buiten gezeten, dus dat is een goed teken!

Woensdag 18 augustus: van Edinburgh naar Leek

Vandaag moesten we de terugreis beginnen. Eerst het water ververst (in de file, want deze grote camping heeft maar één plek waar dat kan), daarna nog even naar een grote supermarkt in de buurt en toen op weg. We verwachtten direct naar de snelweg te worden gestuurd, maar gelukkig ging het eerste uur binnendoor. In het dorpje Carlops vonden we een parkeerplaats om te ontbijten. Later hebben we getankt en gepauzeerd bij Lancaster. Daar besloten we om in het Peak-district, bij Leek, te overnachten op een camping van de club. We hebben wel even gebeld of er plek was.


De camping: van de club, dus dan weet je het wel.

Het weer: we hebben van alles gehad vandaag: zon, buien, wind. Onderweg hadden we er weinig last van gehad, en dat is eigenlijk het enige dat telt.

Dinsdag 17 augustus: Edinburgh

Vandaag stond in het teken van de opera. We wilden dus netjes aangekleed zijn en daarom ook niet al te vroeg in de stad zijn. Dus eerst maar even wat internetten. Toen bleek dat op onze debitcard geen geld was bijgeschreven. Paniek! Waar was onze 20 pond gebleven?


In plaats van een show te zien, gingen we dus terug naar het postkantoor. Daar konden ze alleen controleren of zij de transactie goed hadden doorgegeven. Dat was inderdaad het geval, dus verwezen ze ons naar een Phones4U winkel. Daar hadden we de kaart immers gekocht. Gelukkig was er zo’n winkel in de buurt en was het er ook nog niet druk. Toen we eenmaal duidelijk hadden gemaakt wat het probleem was, belden ze voor ons naar de debitcard maatschappij. Na veel misverstanden en vragen bleek uiteindelijk dat bijstortingen pas na twee tot vier werkdagen op de kaart terecht komen. Een merkwaardige situatie, maar onze paniek is waarschijnlijk voor niets geweest. We zullen het de komende dagen in de gaten houden!

De middag was nu zo’n beetje voorbij. Van de shows die we hadden uitgezocht hebben we er dus een paar moeten laten lopen. Wel gingen we naar een Singalong show in het theater The Gilded Balloon. Dat waren twee heren (zang en piano) die het publiek populaire liedjes van allerlei soort lieten meezingen. De teksten verschenen op een groot scherm, dus dat was geen punt. Het was heel leuk daaraan mee te doen. Mensen die een verzoeknummer hadden ingediend werden uitgedaagd dat zelf voor de microfoon te zingen. Dat deden ze trouwens heel leuk, maar wij waren blij dat we geen verzoekje hadden ingediend!

’s Avonds naar de opera in het Edinburgh Festival Theatre, hetzelfde theater waar we vorig jaar St. Kilda hebben gezien. Het was een enorme productie, met veel zangers en dansers, en met gebruik van een groot filmscherm boven het decor. Daarop werden opgenomen beelden vertoond, maar soms ook life-beelden van de spelers. Wij vonden het prachtig, maar sommige mensen in de zaal vonden de filmbeelden overbodig, hoorde Annelies. Wij hebben in elk geval een geweldige avond gehad. Het duurde van 19.15 tot bijna 23.00 uur en we waren dus pas weer om 24.00 uur op de camping.

Het weer: net als gisteren, dus droog en zonnig, zonder de afsluitende buien.