De wekker stond om half vijf en nog vóór half zes vertrok de ferry uit Uig. Om even zeven uur waren we in Tarbert op Harris. Eerst reden we naar het zuiden, naar Leversburgh en Rodel. Wat een prachtige weg, wat een ruige bergen en witte stranden met glashelder water! Grote delen van de weg zijn single track, dus als je iemand tegenkomt moet één van de twee op een passeerplek even wachten. Maar iedereen doet dat heel rustig en het werkt prima. Als er iemand achter je zit, die harder wil rijden dan jij, ga je ook even op een passeerplek staan om hem er langs te laten. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten, te ontbijten en boodschappen te doen in de enige winkel die we op dit traject tegenkwamen, in Leversburgh. Hoewel deze winkel de vergelijking met onze supermarkten niet kan doorstaan, waren we verrast over de grote sortering aan spullen. Dat zal wel komen omdat het inderdaad de enige winkel in de wijde omtrek is. De eerste plaats van betekenis vanaf Leverburgh is Tarbert, en dat is een klein uur rijden. Wij hebben er trouwens veel langer over gedaan: we waren om 11.30 uur weer terug in Tarbert.
Weer in Tarbert hebben we de tourist information bezocht en wat folders meegenomen. Na wat rondgekeken te hebben kozen we weer het hazenpad, deze keer naar het noorden, naar Stornoway. Ook dit is een mooie weg, vooral in het begin.
In Stornoway zagen we niet een bordje naar de camping die er zou moeten zijn. Gelukkig bleek op een parkeerplaats dat internet het deed, dus konden we hem zoeken en de weg vinden. De camping stelt niet veel voor, we staan op een soort parkeerplaats, maar goed, het is maar voor één nacht. Morgen willen we eigenlijk ergens wild gaan kamperen; dat zie je hier overal dus waarom wij niet. Hopen dat we een mooi achteraf plekje vinden. Die zijn er genoeg, dus we hebben goede hoop.
’s Avonds hebben we in een prima restaurant gegeten (Digby Chick, hadden we gevonden in de Lonely Planet) in Stornoway. We zijn lopend heen en weer gegaan. Omdat we al vroeg in de stad waren moesten we wat tijd doorbrengen. We wandelen naar het Lews kasteel (19e eeuw, in slechte staat), waar afgel
open weekend het Hebriden festival is gehouden. Op het terrein waren ze bezig van alles af te breken. We zagen een groot beeld van gevlochten wilgen staan, wat ons erg deed denken aan zo’n zelfde soort ding wat in Zuid-Engeland langs de snelweg staat. Annelies maakte wat foto’s en een andere mevrouw deed hetzelfde. We raakte met haar aan de praat en het bleek de kunstenares (Serena de la Hey) te zijn die het beeld gemaakt had. En ook dat beeld in Zuid-Engeland is van haar hand. Een leuke ontmoeting, ze vertelde honderduit.
Het weer: vandaag was de mooiste dag van onze vakantie tot nu toe. Het begon met een strak blauwe hemel. Later betrok het wel wat en hadden we een enkel buitje maar het klaarde steeds weer op. Toen we terug waren op de camping begon het weer te regenen, en dat bleef zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten