Zaterdag 10 juli: van Duinkerken via Dover naar Watermillock

De wekkers liepen om 04.30 uur af en we waren om 05.00 uur ingecheckt. Het boarden ging vlot. We stonden vrijwel helemaal vooraan in de open lucht op het voordek. De ferry lijkt wat moderner te zijn dan die van P&O. Ze zijn wel wat kleiner, denk ik. Ze doen precies een uur over het lossen, schoonmaken en laden.

De boot vertrok precies om 06.00 uur. We hadden brood en koffie zelf meegenomen. Eerdere ervaringen met consumpties aan boord van ferries waren niet geweldig. We zaten in het zelfbedieningsrestaurant,helemaal vooraan, waar je via enorme ruiten een prachtig uitzicht hebt. Veel hebben we er niet van gezien, want we hebben allebei nog een aardig uiltje geknapt. Na een reis van ruim twee uur kwam de ferry om 07.15 Engelse tijd in Dover aan. Het ontschepen ging vlot (alle controles waren al in Duinkerken door de Engelse douane gedaan) en om 07.30 uur reden we weg.

Onderweg hebben we nauwelijks verkeersproblemen gehad. Een enkele keer stroopte het wat op, maar zelfs de M25 was heel redelijk. Wel was het ook nu weer erg warm. We zijn een paar keer gestopt voor een volle tank, een kopje koffie, een dutje en een hapje eten. Om 16.00 uur waren we op de camping The Quiet Site in Watermillock, in het Lake District bij Ullswater. Annelies heeft hier voor twee nachten gereserveerd, omdat we morgenavond hier naar de WK-finale Spanje – Nederland kunnen kijken. Zeggen ze. Maar ja, ze zeiden ook dat er over het hele kamp gratis draadloos internet beschikbaar is. Wij kunnen echter geen verbinding krijgen.

Het laatste uur van de reis hadden we af en toe regen, nadat in de loop van de dag de bewolking al steeds was toegenomen. Op de camping regent het ook af en toe flink, soms wat minder en heel af en toe is het droog. Heel erg warm is het (gelukkig!) niet meer. Bij Margriet (vertelde ze door de telefoon) was het 29 graden in huis en 40 in de schaduw op het balkon. Dus je hoort ons niet klagen over een buitje!