Donderdag 5 augustus: van Braemar naar Blair Atholl via Pitlochry

Vandaag was het doel Blair Castle te bereiken, een kasteel dat we zeker willen gaan zien. Maar eigenlijk nog belangrijker was het rijden van een prachtige weg door de bergen. We hebben deze weg vorig jaar ook gereden, maar toen van zuid naar noord, en bovendien in heel slecht weer (veel regen, dus ook slecht zicht). Nu was het helder en konden we volop genieten van de prachtige uitzichten (het wordt saai, ik weet het, maar de waarheid moet verteld worden). Nu, prachtig was het inderdaad. Ik was wel blij dat we Devil’s Elbow deze keer afdaalden. Ik heb me vorig jaar bij het beklimmen eigenlijk niet gerealiseerd hoe steil het hier is. Stukken van 20%, dus naar beneden in de tweede versnelling.

De vistrap bij Pitlochry

We maakten een wat langere tussenstop in Pitlochry. Dat is een heel aardig stadje, wel toeristisch, maar lang niet zo erg als Aviemore. Eerst zijn we naar een stuwdam gelopen, waar ze een vistrap hebben gemaakt voor zalm en forel. Die zwemmen tegen de stroom in naar hun broedgebied (als dat zo heet). Hun weg wordt dus door zo’n dam volledig geblokkeerd. Door een ketting van 34 waterbakken te maken die steeds een halve meter hoger worden, kunnen de vissen de dam passeren. Er is ook een observatieruimte waar je de vissen langs kunt zien komen. Mooi gezicht!

Daarna een hapje gegeten en wat boodschappen gedaan en toen door naar Blair Atholl. Eigenlijk wilden we op de camping bij het kasteel staan (moet heel mooi zijn), maar die was vol. Nog geen kilometer daarvandaan is een andere camping en daar was nog wel plaats. Het kasteel gaan we morgen bezoeken.

’s Avonds zijn we gaan eten in de enige gelegenheid van betekenis die het dorp rijk is: Atholl Arms Hotel. De dinerzaal was helaas gereserveerd (voor een 50-jarige bruiloft, heel chic, heel Schots). In de eetzaal van de bar konden we wél een plekje vinden. De kaart daar is wel wat minder uitgebreid dan in het echte restaurant, maar toch heel acceptabel. Deze zaal lag pal naast de feestruimte, dus wij hebben het eten zo lang mogelijk gerekt om wat van dat feest te kunnen meegenieten. Er bleven uiteindelijk acht mensen over in de eetzaal en dat bleken allemaal Nederlanders te zijn (twee Vlamingen rekenen we ook mee) die in het hotel logeerden. Met een stel uit Veghel hebben we nog een glaasje gedronken. Heel gezellig.

De camping is vooral ingericht voor stacaravans. Sommigen hebben een heel mooi plekje direct aan de rivier, maar de meesten staan dicht op elkaar midden op het terrein. Prima voor één nacht, zullen we maar zeggen.

Het weer was vandaag prima. Geen regen, meer zon dan wolken, prima temperatuurtje, toch wel boven de 20. Vanmiddag hebben we een hele tijd buiten gezeten, maar in de volle zon was het eigenlijk te warm (geen grapje!).